..بازم پف کردم...از فکر تکرار فجایع دو هفته ی پیش غمی سنگین بر من عارض می شه
از پف و بی ریختی و حس بد و درد هر از چند گاهی و آمپول و فقدان نازکش که چشم پوشی کنم یه مشکل عمده می مونه و اون همانا ناتوانی در خندیدنِ
..می دونی؟!خیلی سخته که آدم نتونه دونقطه دی شه...خیلی
.
No comments:
Post a Comment