ساعت 3 بامداد

24 خرداد هشتاد و هشت

اينجا تهران

شهرك غرب

هنوز از بيرون صداي بوق و سوت و اعتراض مياد

به طور مداوم از ساعت 12:30

خوابم گرفته ديگه

مي رم مسواك بزنم

از در دستشويي كه ميام بيرون صداي گلوله مياد و موتور

مي دوم پشت پنجره به خيال اينكه باز اين امنيتي هان!

لباس شخصي ان،يكي مسلسل به دست و بقيه با چماق و باتوم،عين مور و ملخ ريختن،با موتور و ماشين و پياده...

انگار كه چه خبره

مي زنن،مي گيرن، دنبال مي كنن مردم رو

يكي از همسايه ها از بالا يه چيزي مي گه...فحشي شايد

يكيشون رو بهش با داد و خشم ميگه"برو تو"

جمعيت اصلي يك ساعت پيش حركت كرده بودن سمت ميدون شهرك و اينجا،توي اين خيابون درجه دو جمعيت خيلي كم بود،كمتر از 50 نفر

كسي نمونده ديگه،

از بالاي خيابون دو تا از لباس شخصي ها يه پسر جوون رو گرفتن و با هول دارن ميارنش پايين و به زور سوار موتور مي كنن و مي برنش

يكي شون كه پياده ست اطرافو نگاه مي كنه،كسي نيست!سوار ماشين مي شه و مي رن

.

همه جا ساكته و صداي جارو مياد

خوابم پريده

.

دارم به هزينه هايي كه بايد بديم فكر مي كنم... تلخه، ولي بي هزينه ممكن نيست، دلم مي گيره

.'